John Stuart Mill heeft een boek geschreven “Over de vrijheid”. Een van zijn belangwekkende uitgangspunten is dat mensen rekening houden met elkaar. En ook dat we de samenleving tegen aanvallen of toegebrachte schade te verdedigen. Zo is de vrijheid van meningsuiting niet absoluut. De ander heeft niet het recht om niet beledigd te worden. Maar je mag ook geen schade toebrengen zoals ten onrechte “brand” roepen in een vol theater waar paniek kan ontstaan zonder dat er een aanwijsbare noodzaak is.

De vrijheid van meningsuiting is ooit vastgelegd zodat de overheid niemand de mond mag snoeren die zich kritisch tegen diezelfde overheid uitlaat. Het heeft nooit de intentie gehad om mensen de ruimte te geven om anderen grenzeloos te belasteren of beledigen.

Het verbranden van de Koran is niet bedoeld om de overheid duidelijk te maken dat er iets mis is met de Koran. Het is bedoeld om maatschappelijke onrust te veroorzaken. Je kan het toestaan van het verbranden van een heilig boek niet goedpraten met een beroep op de vrijheid van meningsuiting. Niet de vrijheid van meningsuiting is in het geding maar ophitsing van gelovigen. De consequentie is grote onrust in de samenleving met het risico op escalatie en de daarmee gepaard gaande schade aan mensen en zaken.

Natuurlijk valt er veel voor te zeggen dat mensen moeten leren relativeren. En dat ze zich niet moeten laten ophitsen door een boekverbranding. Maar zolang de maatschappij daar nog niet aan toe is, is er veel te zeggen om verbranding van heilige boeken niet toe te staan.