In 2013 komt in Hillegom een post van wethouder vrij die ik mag opvullen. Het belangrijkste is om het project van de reconstructie van de N208 weer op poten te krijgen. Maar ook een het bestemmingsplan voor het Fordmuseum blijkt een lastig traject. Na de verkiezing in 2014 mag ik aanblijven en komen RO projecten zoals de Triangel en het Josefpark in beeld. Grote woningbouwprojecten op verschillende locaties worden in gang gezet en de nieuwe woonvisie wordt voorbereid.

In deze periode wordt ik lid van het dagelijks bestuur van Holland Rijnland waar ik verkeer en vervoer in mijn portefeuille heb. Dit blijkt een sterke regionale portefeuille: van spoorzones Leiden-Utrecht, de Rijnlandroute en de Duinpolderweg tot het provinciaal verkeer en vervoerbeleid, openbaar vervoer en transport over water.

De Duinpolderweg, voorheen de noordelijke ontsluiting greenport, blijkt een lastig politiek onderwerp. Voor de oplossing van de vervoersproblemen in de noordelijke kant van de bollenstreek reserveert Hillegom ruim 400.000 euro per jaar voor 15 jaar, maar bij de verkiezingen winnen de partijen die de weg afwijzen. Afgesproken is om eerst de nut- en noodzaakdiscussie te voeren voordat Hillegom een definitief standpunt bepaalt. Een interview waarin ik aangaf dat bij toekomstige ontwikkelingen in wonen, economie en recreatie de weg nodig is, zonder het voorbehoud van nut en noodzaak, is voor de grootste, lokale coalitiepartij reden om geen vertrouwen in mijn functioneren in dit dossier te hebben. Het leidt tot mijn vertrek.